جنگالیا کِلّ، قسط 17 | اِک بد دُعا۔1

 اِک بد دُعا۔١

کوئی وی ماں کدے آپنے بچے نوں بد دُعا نہیں  دیندی ۔ چاہے اوہ کِنا وی کُپُت کیوں نہ ہووے۔ پر میں پُتاں دا سبھ نالوں چھوٹا پُت  جِس نُوں  ماں اکثر لاڈ وِچ  کہندی، "ایہہ تاں تیرا سرون پُتر ہے۔ ویکھیں میں ایس  کول ہی آپنے بُڈھیپے دے دِن کٹنے نیں"۔ پتہ نہیں کیوں اوہناں  دا ایہہ سُفنا پورا ہون توں پہلاں ہی میری عقل ماری گئی۔ میں آپنے آپ ہُدرے من دے پِچھے لگ کے کیوں پلاں چھِناں وِچ  اینا اُچاٹ ہو گیا، جو اِک دم آپنی چنگی بھلی اینی ودھیا سرکاری نوکری چھڈ دِتی۔ جدوں میں  مُونہہ  سِر مُنوا کے آپنے فرضاں تے برخورداری توں  مُونہہ  موڑ کے بمبئی ول نس تُریا تاں میں ہی آپنی اینی پیاری ماں دے پہلے ہارٹ اٹیک دی وجہ بنیا۔ شاید اُودوں  اچن چیت  ماں دے مُونہوں نِکل گیا ہووے، "جا وے میریا کملیا پُترا، بھرے روزگار نُوں لت ماری اے تے گورو توں بے مُکھ ہویا ایں، جا ساری عمر رُلیں گا۔ "

ایہہ اوپرے منوں ہی کہیا میری امڑی دا واک اِک اٹل بد دُعا بن گیا۔ میں لکھ چاہ کے وی کدے ایس بد دُعا دی زد توں نہیں نِکل سکیا۔ جانوں ہونی پیر پیر تے میری ا یس  بد دُعا نوں سچ کرن لئی اؤکڑاں تے اؤکڑاں بھیجدی رہی۔ میں ساری زندگی آپنے وجود تے ایس  بد دُعا  دا دُکھ ہڈھایا ہے تے تِل تِل کرکے مردا رہیا ہاں۔ جانوں اج میرا وجود سچ مُچ شاخ توں ٹُٹے اِک پتے وانگ ہے جو در در رُلدا پھِردا ہے۔ جِس دا کوئی آپنا در نہیں، ٹِکانا نہیں، کوئی منزِل نہیں، بس بھٹکن ہی زندگی ہے، اِک بد دُعا ہے، اِک ادھورا سفر ہے، اِک آوارگی ہے۔

پچھلے دَس سال میں کرڑی گھالنا گھال کے، ہر اؤکڑ تے کامیابی نال قابو رہیا ہاں۔ اینے سِرڑ نال میں فِلمی مایہ نگری وِچ  آپنی اِک الگ  جیہی  پہِچان بنائی سی۔ مسیں آپنے شوق دی گڈی لیہ تے چاڑی سی۔ ہُن ہر پاسیوں تھوڑا بہُت کم مِلن لگا سی۔ میریاں کہانیاں، گیت، مکالمے، ہدایت کاراں  تے پیش کاراں  دی پسند بنن لگے سن۔ کُجھ کُو فِلماں وِچ  بطور ہیرو تے سائیڈ کم وی کیتا تے آپنی ہوم پروڈکشن دا وی مُڈھ رکھ لیا سی۔ اِک چھوٹا جیہا فلیٹ تے عام  جیہی  کار وی لے لئی سی۔ کوئی کہندا ایہہ تاں ہرفن مولا ہے۔ ایس  توں کوئی وی کم کروا لؤ۔ کوئی کہندا ایہہ وی دھرمِندر جی دے نقش قدم تے چل رہیا ہے۔ اِک دِن ضرور اگے آوے گا۔ اچانک فیر توں ہونی نے  جیویں  میریاں لتاں کِھچ لئیاں ہون۔ پنجاب وِچ  میرے بی جی دی طبیعت بہُت خراب ہو گئی۔ میں سبھ کُجھ وِچ  ہی ٹھپ کرکے ماں کول پہُنچ گیا۔

دو تِن ہفتے رج کے ماں دی سیوا تے تیمارداری کیتی۔ ماتا جی کُجھ سنبھلے، فیر ایس  وار ماتا نے اِک اڑی پھڑ لئی "جے توں سچی مینوں پیار کردا ہیں تے تیرے دِل وِچ  رتا وی میرے لئی آدر ہے تاں اِک وار میرے کہے ایتھوں ہی سِدھا کینیڈا بھین بھراواں کول چلا جا۔ میں بتھیرا ماں دے ترلے مِنتاں کیتیاں، "ماں جی، ہُن میرا کم ہر پاسیوں لوٹ آیا ہویا ہے۔ سبھ کُجھ ٹھیک ٹھاک چل رہیا اے۔ چھیتی ہی میں آپ دوہاں نوں وی آپنے کول بمبئی لے جانا اے۔ نہیں تاں گھٹو گھٹ دو تِن مہینے دی مہلت تاں دِیو تاں کہ میں آپنے تے دوجیاں دے شروع کیتے کم نبیڑ آواں تے لکھاں دا آپنا گھر تے کار ویچ آواں۔پر ماں نہ منی، "اگے توں دس سالاں توں سانوں ایہی لارے لاؤندا آیا ہیں۔ ہُن تاں آر یا پار، یا اج سانوں ساریاں نوں ہمیشہ لئی چھڈ دے یا ایہہ آپنی چندری فِلم لائن چھڈ دے۔ کنیڈا جانا ہے تاں بس ایتھوں سِدھا (لُدھیانے پنجاب) کنیڈا دی ٹِکٹ لے کے دِلیوں چڑھ جا۔ نہیں تاں جو تیری مرضی کر، اج توں بعد توں جانے تیرا کم۔ اسیں تیرے لئی مر۔۔۔ میں پہلاں ہی آپنے آپ نوں ماں دی ایڈی وڈی بیماری دا مجرم سمجھدا سی ایس  لئی بیمار ماں اگے چھیتی ہی گوڈے ٹیک دِتے۔

ماں پُت تاں  دیندی  جم

پر کرم نہ  دیندی  ونڈ

اج فیر اِک سرون پُتر بن کے آپنا سبھ کُجھ چھڈ چھڈاکے اتے بھُل بھُلا کے اِک نویں تے انجانے مُلک ول تُر پیا۔ آپنے کرماں دی فیر توں کوئی انجانی چوگ چُگن لئی تُر پیا۔ جانوں جہاز جبری ہی مینوں سنے جڑیں پُٹ کے، ہزاراں فُٹ اُتے چڑھ گیا ہووے۔ جانوں اج میں ست سمُندر پار کِسے نویں دھرتی دی کشش ول کھِچیا جا رہیا ہوواں۔  اخیر ہوائی جہاز نے مینوں کنیڈا دی دھرتی تے آن لاہیا تے چائیں چائیں میرے سارے بھین بھرا مینوں کنیڈا ایئرپورٹ توں آپنے گھر لے آئے۔

جِنا میں دیکھن نوں سوہنا سُنکھا، ہر پاسیوں اِک سمارٹ دِکھ والا پُر کشش  بندہ لگدا سی، پر اونی ہی میری تقدیر کھوٹی تے سیاہ سی۔ بھاویں بمبئی وِچ  کل تک میں پنج فِلماں دا ہیرو یا سائیڈ ہیرو سی، پر کنیڈا وِچ  آ کے تاں میں بالکل ہی زیرو ہو گیا سی۔

اکثر (ٹورانٹو،کنیڈا) وِچوں پہلاں  جیویں  ایہہ رِواج جیہا ہووے،پنج دس آپسی سانجھ والیاں فیملیاں ہر وِیک اینڈ تے آنے بہانے کِسے نہ کِسے دے گھر اِکٹھیاں ہو ہی جاندیاں سن۔ چاہے کِسے دا کوئی اِنڈیا توں نواں مہمان جاں رِشتے دار آیا ہووے، یاں کِسے دا جنم دِن یا کِسے دی اینیورسری ہووے۔ سو اج میرے کنیڈا آؤن کرکے میرے وڈے بھا جی بلونت سِکند دے گھرے ویک اینڈ تے کُجھ مہمان اِکٹھے ہو گئے سن۔ اوہناں  مہماناں وِچ  اِک سوہنی  جیہی  جوان عورت، آپنی تِن کُو سالاں دی بچی نوں نال لے کے آئی سی۔ اِنڈیا توں آئے کرکے، میں ساریاں دی خاص توجہ دا مرکز بنیا ہویا سی۔ تقریباً ساریاں نے واری واری میرا حال چال پُچھیا۔ تھوڑی بہُت پنجاب دی تازہ خبر  لئی تے کنیڈا وِچ  میرا جی آیاں کیتا۔ فیر وڈے بھاجی نے آپ میرا سبھ نال تعارف کروایا، "ایہہ میرا سبھ نالوں چھوٹا بھرا، جس نوں اسیں پیار نال بِلا وی کہندے ہاں۔

 ایہہ اج کل بمبئی دا بابو، کئی فِلماں وِچ  ہیرو ہے۔ اِک دو مہماناں نے تاں سِدھی ہی پھوک چھکا دِتی، "سِکند صاحب، ہر پاسیوں ہیرو لگدا وی ہے۔ کُجھ تاں بانکپن ہے مُنڈے وِچ۔" سارے ہس پئے۔ اوس عورت نال میری وڈی بھابی نے مینوں خاص طور تے مِلوایا، "ساوی، ایہہ میرا چھوٹا دیور بِلا ہے۔ اج کل بمبئی رہندا ہے۔ فِلماں دے چکر وِچ  حالے تائیں کنوارہ ہی پھِردا ہے۔اگوں ساوی تھوڑا جیہا ہسی تے فیر نظراں مِلا کے شرم نال جھُکا لئیاں۔ "کیہ دیدی سچی کنوارہ ہے یا کوئی کُڑی پسند ہی نہیں آئی تُہاڈے ہیرو دیور نوں۔ بھابی جی تے ساوی دوویں ہس پئیاں۔ اینے نوں میتی ساوی دی بیٹی آ گئی تے سِدھی آ کے میری گود وِچ  بہہ گئی تے آپنی ممی (ساوی) نوں کہن لگی، "ممی ممی، کِیہ ایہی میرے ڈیڈی نیں۔ جو تُسیں کہندے سی کہ تیرے ڈیڈی اِنڈیا گئے ہوئے نیں۔ ساوی پہلاں تاں اِک دم سکتے وِچ  آ گئی۔ فیر اِک دم اوس دِیاں  اکھاں بھر آئیاں تے اوہ میتی نوں جانوں میری گود وِچوں زبردستی کھِچن لگ پئی ہووے تے اوہ بچی اِک دم سہم کے مینوں چِنبڑ گئی ہووے۔

 "نو ممی، نو، آئی لو مائی ڈیڈی، پلیز آئی نیڈ مائی ڈیڈی۔ جد نوں سارے ہی میرے نیڑے اِکٹھے ہو گئے تے میں وی کُجھ زیادہ ہی جذباتی ہو گیا تے ساوی نوں کہیا، "پلیز، رہن وی دِیو نہ ایس  نوں میری گودی وِچ  بیٹھے۔ کیوں زبردستی کردے ہو معصوم بچی نال۔ فیر وڈے بھاجی نے وی ہس کے کہہ ہی دِتا، "لے بئی ساوی، میتی نے تاں اج آپنا ڈیڈی لبھ ہی لیا۔ اِک نے کہیا، "بچے تاں رب دا رُوپ  ہوندے  نیں۔ کِیہ پتہ ایس  وِچ  ہی سبھ دا بھلا ہووے۔"

فیر ساوی نوں تاں پھڑ کے بھابی جی آپنے نال اندر کِچن وِچ  لے گئے، "چل ساوی، آپاں رل کے  چاہ پانی دا اِنتظام کریئے۔ فیر بھابی جی نے گلاں ہی گلاں وِچ  گل توری، "ساوی ہے تاں ایہہ سارے سنجوگاں دی گل۔ کیوں کد تائیں توں کلی بیٹھی رہیں گی۔ بچی آپنے پیو دی کمی بہُت محسوس کردی ہے۔ تاں ہی تاں اوہ اج بِلو نوں آپنا ڈیڈی سمجھ بیٹھی ہے۔حالے تاں بچی ہے سبھ کُجھ چھیتی پیچ اپ ہو جائےگا۔ تُسیں نویں سرے توں زندگی شروع کر سکدے ہو۔ کِیہ پتہ قِسمت نے تیرے لئی ہی ایس نوں بمبئی توں  ایتھے  بھیجیا ہووے۔ پہلاں چنگی طرح سوچ لے، جے تیرا من منے گا، تاں مینُوں  فون کر دیویں۔ فیر میں تیرے بھاجی سِکند صاحب نال گل توراں گی۔ اوہناں  دی بِلو بہُت ہی عزت کردا ہے تے سِکند صاحب وی بِلو نوں آپنے بچیاں وانگ پیار کردے نیں۔ ساوی نے جھِجکدیاں کہیا، "دیدی، تُسیں پہلاں آپنے دیور نوں تاں پُچھ لینا سی۔

"اوہ وی پُچھ لواں گے۔ پہلاں توں آپنا مُوڈ تاں بنا لے۔ چاہ پانی پی کے واری واری سارے مہمان چلے گئے۔ بڑی مُشکل نال میتی نوں روندی کُرلاؤندی نوں ساوی آپنے گھر لے گئی۔ فیر راتیں ہی ساوی دا فون آیا، "میں کِیہ کراں؟ کُڑی تاں چُپ ہی نہیں کردی۔ رو رو کے بُخار چڑا لیا اے۔ میں سویرے آپنے کم تے وی جانا اے۔ اگوں بھابی جی نے کہیا، "ساوی، توں ایوں کیوں نہیں کردی، ایہدی بِلو نال سِدھی فون تے گل کروادے۔ اوہ آپے ایس  نوں کِسے طرح سمجھا دیوے گا۔ کل نوں توں کم تے جاندی ہوئی میتی نوں ساڈے گھر چھڈ جاویں۔ اینے نوں ساوی نے فون میتی نوں پھڑا دِتا تے ایدھروں بھابی جی نے فون مینوں پھڑا دِتا تے میں اِک دم آپنے آپ نوں اِک سنجیدہ جذباتی جیہے پِیو دی کردار وِچ  ڈھال لیا  جیویں  فِلم وِچ  ایکٹر کیمرے دے ساہمنے اِک دم آپنا مُوڈ چینج کر لیندے نیں اوویں ہی میں اِک بچی نوں ورا لیا، "چُپ کر جا میری چنگی بچی۔ چنگے بچے آپنی ممی نوں کدے تنگ نہیں کردے تے پاپا دی وی گل مندے نیں۔ توں کل سویرے میرے کول آ جاویں۔ آپاں سارا دِن خوب کھیڈاں گے، گلاں کراں گے۔ ok بِٹیا رانی Have a nice sleep, I win you, I love you meeti!  ساوی نے جان کے دُوجے پاسے دے فون اُیتے ساڈی گل باگ  سُنی۔ اوس تے ایہہ اپنیت  اتے موہ بھِجی چھوٹی  جیہی  گل بات  دا کافی ڈونگھا اثر پیا۔ دُوجے دِن ساوی کم تے نہیں گئی۔ ناں ہی سانوں مُڑکے اوس دِن اوس دا کوئی فون آیا۔

ساوی دے جان پِچھوں دونوں وڈے بھراواں تے ڈیڈی، بھین جی تے بھابی جی سبھ نے مِل کے میری کلاس لائی۔  جیویں  ایہناں دی ساری ٹیم رل کے میری سائیڈ تے ہی گول کرنا چا ہوندی  سی کہ کیویں بِلے نوں نتھ پائی جائے تے کِس طرح  ایس دا  بمبئی دا بُھوت ایس دے گلوں لاہیا جاوے۔ کیویں ایس نوں نویاں بیڑیاں پا کے ہمیشہ لئی  ایتھے  رکھیا جاوے۔ سبھ نالوں پہلاں وڈے بھاجی نے کہیا، "دیکھ بئی بِلے شاہ، ساری عمر توں آپنی مرضی کر لئی۔ اساں سبھ نے رل کے تیری پُوری سپورٹ وی کیتی تے ہُن اسیں سارے چا ہوندے  ہاں کہ توں ہُن  ایتھے  ہی سیٹل ہو جاویں۔ ساوی دا مُڑ کے گھر وس جاوے گا۔ اِک یتیم بچی نوں مُڑکے باپ  دا پیار تے سایہ مِل جائےگا تے تینوں اِک کمپلیٹ فیملی مِل جائیگی۔ نال نال تینوں کنیڈا وِچ  وسیا وسایا گھر وی مِل جائےگا۔ ساوی بڑی ہی محنتی کُڑی ہے۔ پڑھی لِکھی سمجھدار گھر وساؤ کُڑی ہے۔

 اچانک اوس تے مصیبت آن پئی۔ جے توں اجیہے حالات وِچ  اوس دا دِلوں ساتھ  دیویں گا تاں اوہ ساری عمر تیری احسان مند رہے گی۔ کل نوں توں ساوی نال چنگی انڈرسٹینڈِنگ بنا کے مُڑکے بمبئی وی واپس جا سکدا ہیں۔ آپنے ادھورے کم وی پُورے کر سکدا ہیں۔ سبھ نالوں ودھ بی جی پِتا  جی دا ادُھورا سُفنا وی پُورا ہو جاوے گا۔ اوہ ہمیشہ تیرے ولوں بہُت فکر مند  رہندے نیں۔ دیدی نے کہیا، "دیکھ بِلو، جے توں وی  ایتھے  سیٹل ہو جاندا اے تاں اسیں سارے بھین بھرا  ایتھے  اِکٹھے ہو جاواں گے تے فیر  بی جی پِتا  جی دا تیرے کول رہن دا سُفنا وی پورا ہو جاوے گا۔ بلدیو وِیر جی نے کہیا، "بِلے، سمجھوتہ ہی زندگی دا دُوجا ناں ہے۔ جانوں سارے ٹبر دِیاں دلیلاں تے میتی دے معصوم پیار نے  جیویں  مینوں جکڑ لیا ہووے۔

جاری ہے۔۔۔۔۔