جنگالیا کِلّ , قسط 19 | اِک بد دُعا۔3

اِک بد دُعا۔٣

 اوس دِن کنیڈا سچ مُچ بڑا ہی خوبصورت  تے دِلکش جاپیا۔ اسیں تِنوں نورتھ بے ولاں ڈرائیو کردے نِکل گئے سی۔ اوتھے جا کے اسیں اِک کاٹیج کِرائے تے لئی۔ راہ وِچوں ہی فاسٹ فوڈ پیک کروا لیا۔ اوس کاٹیج وِچ  ہی اسیں آپنے ویاہُتا جیون دی سانجھ پائی۔ بس ایہناں دِناں وِچ  ہی کِتے ساوی نواں جی کنسِیوَ کر گئی۔ باقی دِن تاں اسیں سارے کدے دُھپ کدے چھاں وانگ کڈھے۔ دو دِن چنگے، چار دِن لڑائی۔

دراصل ساوی دا  ستارہ  مریخ  سی تے اوس دا غصہ بہُت ہی بھیانک سی۔ ساوی غُصے وِچ  کِسے دی وی سکی نہ رہندی۔ اینی اندروں اگ اُگلدی تے گندیاں گندیاں گالھاں بندیاں نالوں وی بدتر کڈھدی۔ پتہ نہیں کِدھروں اوس اندر ہِٹلر شاہی جاگ اُٹھدی۔ "مر جاؤں جاں مار دِیوُں۔" بڑی ہی گھاتک وِرتی بنا لیندی۔ زیادہ تر میرے تے پتہ نہیں کیوں ایناں کڈھدی۔ کہندی، "ہُنے نِکل جا کنجرا میرے گھروں۔ میں تیری شکل تک نہیں دیکھنا چا ہوندی ۔ توں کنیڈا وسن لئی ہی جان کے مینوں پریگنینٹ کیتا۔ میں تیرے ورگے راخش دی ہون والی اولاد ایس  دُنیا وِچ  آؤن ہی نہیں دینی۔ دیکھیں اج ہی ابارشن کرواکے گھر مُڑوں۔ جے کل تائیں تینوں کنیڈا وِچوں ڈیپورٹ نہ کروایا تاں میں وی آپنے پیو دی نہیں۔اودوں ہی جھلیاں وانگ غُصے وِچ  ایدھر اوُدھر اوس فون گھُماؤن لگ پینا۔ اگوں میں بڑی نرمی نال کہنا، "ویکھ ساوی، مینوں کنیڈا وِچوں توں کل دی تھاں بھاویں اج ڈیپورٹ کروادے۔ میں خُود ہی ایس  جہنم جیہے ماحول وِچ  نہیں رہنا چاہوندا۔ پر رب دے واسطے اجیہا گناہ نہ کریں۔ توں بچہ نہ کڈھوائیں۔"

 "ہاں ہاں، توں مینوں پاگل سمجھیا ہے۔ میں تیرے ورگے کمینے دا پاپ کول رکھ کے ساری عمر کُڑھدی رہاں تے توں کنجرا مُڑکے بمبئی جا کے اوہناں  کنجریاں نال عیش کریں۔" اخیر ستویں مہینے وِچ  جدوں ڈاکٹراں نے کہیا کہ ہُن اینی لاسٹ سٹیج تے آبرشن کراؤن نال ماں دی وی جان جا سکدی ہے۔ فیر تاں ساوی نے جھگڑا کیتا روئی کلپی۔ ساریاں نوں خوب گالھاں کڈھیاں۔ ہولی ہولی ایدھروں اودھروں مینوں تے میرے گھردیاں نوں وی ساوی دی اصل حقیقت دا پتہ چل گیا سی کہ ساوی دا پہلا پتی یعنی کہ میتی دا اصل باپ وی نِہائت شریف تے ساؤ بندہ سی۔ ساوی دے دُکھوں ہی اِک دِن اوہ زہر کھا کے مر گیا سی۔ ہُن گل سمجھ توں باہر ہو گئی سی۔ فیر وی ساریاں نے وِچ  پے کے اِک دِن ساڈا آخری سمجھوتہ کروا دِتا کہ ساوی توں ہُن کِسے طرح وی دو مہینے ہور کڈھ لے تاں کہ تُہاڈا آپسی جھگڑا  وِچ  اوہ آؤن والے جی دی ننھی جان دی جان تاں ناں لوے۔ ہُن توں کِسے وی حال وِچ  وی ایس  بچے نوں جنم دینا ہے۔ تے فیر بلبیر سِکند ہمیشہ لئی ایہہ بچہ لے کے کنیڈا چھڈکے اِنڈیا چلے جائےگا۔

ایس دے بعد وی جد اوس دا داء لگدا جِتھے وی جس کول میں ٹھہریا  ہوندا  اوتھے زبردستی آ کے اوہناں  دی تے میری چنگی لاہ پاہ کردی۔ آپنے ودھے ڈھِڈ تے ہتھ مار مار کے میرا سرعام سیاپا کردی۔ پتہ نہیں میری ضبط دا کیہڑا انت اوہ دیکھنا چا ہوندی  سی۔ ہُن ہولی ہولی سارے ایس  توں تے آپنی عزت توں ڈردے میتھوں کنیں کتراؤن لگ پئے۔  ایسے  نٹھ بھج وِچ  19مئی 1977نوں اوس اِک سوہنے جیہے پُتر نوں جنم دِتا۔ میرے گھر دے سارے جنے آ کے، آپنے گلے شِکوے بھُلا کے ساوی دے بچے نوں ہسپتال وِچ  دیکھن لئی گئے۔ سبھنے نویں جنمے بچے نوں شگن وی دِتا تے نال نال ساوی دے بول کُبول وی سُنے تے اوس دی بکواس وی برداشت کرنی پئی۔ میں وی چُھٹیاں لے کے ہسپتال دی لابی وِچ  کلّا جی بیٹھا رہیا۔ مینوں اوس دے کِسے بھین بھرا نے ودھائی تاں کِیہ دینی سی کِسے سِدھے  مُونہہ  نال بُلایا تک وی نہیں سی۔  اخیر میرے ساہمنے ہی میرے بچے نوں آپنے بھرا دی گڈی وِچ  لے کے چلی گئی۔ میں اوویں ہی بیگانیاں وانگ اوتھے کھڑا دیکھدا رہیا  جیویں  ایس  بچے تے میرا کوئی حق ہی نہ ہووے۔ میں کلیجے تے پتھر رکھ کے اوویں ہی سکھنا بلدیو وِیر دے گھر تُر گیا تے اوس دے گل لگ کے میں بچیاں وانگ رویا۔ وِیرے نے بڑا دلاسہ دِتا تے فیر اوس دے گھر مُڑکے ذلیل ہون لئی میں کدے نہیں جانا تے ہولی ہولی آپنے آپ نوں سنبھالیا تے مُڑکے آپنے کم تے بولٹن جان لگ پیا۔ بولٹن بھاجی دے گھر توں گھٹو گھٹ چالھی پنجاہ  کِلومیٹر ہونا اے جِتھوں روز میں اپ ڈاؤن کردا سی۔

اِک دِن اچانک ساوی نوں پتہ نہیں فیر توں کِیہ چنڈی چڑھی۔ اِکلی ہی بچے نوں لے کے میرے کم تے پہُنچ گئی۔ پہلاں تاں سٹاف ممبر تے میرے کو  ورکرز دے ساہمنے پُورا ہنگامہ کھڑا کیتا۔ مینوں پُورا چھج وِچ  پا کے چھٹیا تے فیر بڑی بے رحمی نال صِرف تِن ہفتے دے بچے نوں اوتھے ہی سِٹ کے آ گئی تے سبھ دے ساہمنے کہیا،"ایس  باسٹرڈ نوں آپنے کول رکھ، مینوں ایہہ تیرا گند نیں چاہیدا" تے معصوم نِکا جیہا بال رڑی زمین تے پیا چیکاں ماردا تے کُرلاؤندا رہیا پر اوہ ظالم ڈین ورگی ماں اوویں آپنی گڈی سٹارٹ کرکے لے آئی۔ میں بچے نوں بتھیرا چُپ کراؤن دی کوشش کیتی پر کِتھوں۔ میرے سُپروائیزر نے کہیا وی سی، مِسٹر سنگھ توں پولیس وِچ  شِکایت کیوں نہیں کردا، ایہہ کنیڈا ہے ایتھوں دی پولیس اوس نُوں  بچے نال مندا  ویہار کرن دے اِلزام وِچ  بِناں پُچھے سیخاں پِچھے ڈک سکدی ہے۔ میرا  فیر وی اِک ہِندُوستانی شاعر دا دِل سی تے نالے اوہ میرے بچے دی ماں سی۔ دُوجا اِنڈیا دا جلوس وکھ نِکلدا۔ میں اجیہا نہ کر سکیا۔

 میں بلدیو وِیر جی نوں فون کیتا تے سارے حالات دسے تاں بھاجی آپنے اِک دوست تے اوس دی بیوی نوں نال لے کے میرے کم تے پہُنچے۔ فیر وی پہلاں بھاجی بچہ لے کے ساوی دے ہی گھر گئے۔ بچہ اُچی اُچی روئی جاوے تے بھاجی ساوی دِیاں مِنتاں کری جان "پلیز ساوی، جاندے غُصے نوں۔ توں بچہ واپس لے جا۔ بِناں ماں دے ایناں چھوٹا بچہ کیویں بچ  سکے گا ۔" پر ساوی ٹس توں مس نہ ہوئی۔ نہ ہی اوس اندروں بوہا کھولیا۔ اندروں میرے نال نال بھاجی نوں وی گندیاں گالاں کڈھدی رہی۔  اخیر بھاجی نے کہیا، "ادھی رات ہو گئی اے۔ گھٹو گھٹ بچے نوں دودھ پِلاؤن لئی کوئی بوتل تاں دے دِیو۔" پر کِتھوں اوس دا چنڈال غصہ ممتا نوں نیڑے نہ لگن دیوے۔  ایسے  رام رولے وِچ  میری نوکری وی جاندی رہی۔ کِسے طرح دو ہفتے لوکاں دے گھراں وِچ  بہت بے قدری نال کڈھے۔

 فیر ایمرجنسی دے حالات وِچ  ماتا پِتا  نوں کنیڈا بُلاؤنا پیا۔ بڑی ہی بھج دوڑ کرکے اِک دو بیڈروم دا اپارٹمنٹ تے لئی ڈولی بھین جی اتے بلدیو وِیر جی نے ڈٹ کے پُوری پُوری مدد کیتی۔  ایسے  لئی ساوی ایہناں دوہاں دی جانوں جانی دُشمن بن گئی ہووے۔ ایویں فون لا کے دوواں نوں ادھی راتیں گالھاں تے ابا تبی بکی جانا۔ اخیر اَکّ کے میں وی پولیس دا سہارا لیا تاں جا کے اوہ تھوڑی شانت ہوئی۔ میں تے میرے  ماں پیو نال اِک تِن چار ہفتیاں دا معصوم بچہ۔ اسیں رڑے اپارٹمنٹ دے فرش تے سوندے رہے۔ ساڈے کول ناں کوئی بیڈ ناں ہی بھانڈے۔ ایس  صبر دی مُورت میری امڑی نے آپنے نِکے جیہے پوتے نوں سارا سارا دِن تے رات آپنی چھاتی نال چنبیڑی رکھنا۔ اساں ساریاں نے کدے صِدق نہیں سی ہاریا۔ہولی ہولی سبھ کُجھ سیٹ ہو گیا۔ میں دو دو نوکریاں کیتیاں۔ فیر توں اِک ٹُٹی بھجی چار پنج سو ڈالر دی پُرانی کار وی لے لئی۔ جدوں بچہ چھ مہینے دے قریب ہو گیا تے ساڈے ساریاں وِچ  پُوری طرح  رچ مِچ گیا تاں اچانک اِک دِن ساوی میری غیر حاضری وِچ  ساڈے گھرے پولیس لے کے آ گئی۔

 اوس دِن قُدرتی بلدیو بھاجی گھرے بی جی، باپ  جی نوں مِلن آئے ہوئے سن۔ اوہناں  نے ساری گل پولیس نوں کھول کے سُنائی کہ "اسیں کوئی چوری جاں زبردستی  ایس دا  بچہ لے کے نہیں آئے۔ بچہ تاں پچھلے چھ مہینیاں توں لگاتار آپنے پیو اتے دادی دادا نال رہ رہیا ہے۔ تُسیں بے شک بِلڈِنگ سُپرڈینٹ اتے آنڈھ گوانڈھ والیاں توں پُچھ لوو۔ اسیں بچہ چوری نہیں کیتا سگوں اج توں چھ مہینے پہلاں میڈم ساوی بچے دی ماں بولٹن وِچ  بِل دی فیکٹری دے باہر آپنے ہتھیں اینی کروالٹی نال بچے نوں سِٹ کے آئی سی۔ ساڈے کول اج وی گھٹو گھٹ پندرہ چشم دید گواہ ہن۔ دُوجے سبھ نالوں بڑے وِکٹم میرا دوست تے اوس دی پتنی جو اوس رات 40 ،45 کِلومیٹر ڈرائیو کرکے صِرف تِن ہفتے دے بن ماں دے روندے کُرلاؤندے، بھُکھے پیاسے بچے نوں لے کے آئے سن۔" فیر پولیس افسر نے کہیا (کُجھ رُعب نال) "میڈم، اِز دِس رائٹِ، ییس آر نو؟" فیر ساوی ٹھنڈی پے گئی تے نیویں پا لئی۔ فیر پولیس افسر نے کہیا،’ سوری میڈم، ہُن تاں ایہہ بچہ تُہانوں صِرف کورٹ راہیں ہی مِل سکدا ہےس۔

 اوہی گل ہوئی جِس دا سانوں ڈر سی۔ کورٹ نے وی میری اِک نہ سُنی۔ کہندے کہ بچے تے صِرف پہلا حق ماں دا  ہوندا  ہے۔ صِرف ماں ہی بچے نوں صحیح طرح  پال سکدی ہے۔ پیو نہیں۔ میں جج صاحب نوں کہیا، "جدوں بچہ صِرف تِن ہفتے دا سی، تد ماں دا بچے لئی کوئی حق، کوئی فرض نہیں سی بندا۔ ایہہ بچہ تاں ایس نوں شروع توں ہی نہیں سی چاہیدا۔ میں ایہہ ثابت کر سکدا ہاں۔ ایس نے ست وار ایس  بچے دِیاں ابارشن دِیاں ڈیٹس لئیاں سن۔ ہمیشہ میں ہی ایس نوں روکدا رہیا۔ اج اِک ذمہ دار، جذباتی تے پیار کرن والے پیو توں بچہ کھوہ کے اِک پتھر دِل ڈین، ممتا توں سکھنی ماں نوں بچہ دے رہے ہو۔ ایہہ تاں کنیڈا دا انصاف نہیں۔ سگوں منُکھتا تے شرافت نال اِک دھکہ ہے۔" اُلٹا کورٹ نے میرے تے 120 ڈالر پر منتھ چائیلڈ سپورٹ دا خرچہ وی بنھ دِتا تے میں صِرف ہفتے وِچ  اِک دِن اِک گھنٹے لئی، اوہ وی اوس دی نِگرانی وِچ  کِسے سانجھی جگہ تے ہی مِل سکدا سی۔ جانوں ہر پاسیوں ہار ٹُٹ گیا ہوواں۔

بی جی نے تاں ایہہ گل دِل نوں لا لئی۔ "میرے بچے، میں ہی تیریاں ایہہ سارِیاں مصیبتاں لئی دوشی ہاں۔ نہ ہی میں آپنی ضِد کرکے تینوں ایس  دوزخ وِچ  بھیجدی، ناں ہی ایہہ تیرا حشر ہونا سی۔ میں ہی تیری زندگی وِچوں سارِیاں خوشیاں کھوہیاں نیں۔ میرے بچے، ہو سکے تاں مینوں معاف کر دیویں۔" ماں نے ہمیشہ لئی منجی پھڑ لئی۔ اج فیر ماں نوں دُوجا دِل دا دورہ وی میرے کارن ہویا۔ ماں جی اجیہی بیماری وِچ  وی کنیڈا نہ رُکے۔ بس ایہی کہن "میرے بچیو، مینوں کِداں وی  ایسے  گھڑی واپس اِنڈیا دے جہاز چاڑھ دِیو۔ بھاویں میں راہ وِچ  ہی جاندیاں جاندیاں ہی مر جاواں۔ گھٹو گھٹ اجیہی بے رحم دھرتی تے تاں میرا آخری کِریا کرم نہیں ہووےگا۔" بی جی پِتا   جی نوں ہفتے دے وِچ  وِچ کِسے طرح بھج دوڑ کرکے بھیجنا پیا۔ ساریاں دِیاں دِل دِیاں دِل وِچ  ہی رہ گئیاں۔ ساڈے وِچوں کوئی وی اُف تک ناں کر سکیا۔

میرے نال ہوئے ایس  ماڑے ویہار نے مینوں تے میری امڑی نوں دُھر اندر تیک توڑ دِتا۔ پتہ نہیں کیوں ماتا جی ایہہ سبھ کُجھ لئی آپنے آپ نوں میرا دوشی سمجھن لگ پئے اتے اوہناں  ایہہ گل دِل نوں لا لئی تے پکی منجی پھڑ لئی۔ دُوجے پاسے بمبئی میرے حالات مُولوں ہی نِگھر گئے سن۔  جیہناں  فِلماں وِچ  دھرم بھا جی، بلراج ساہنی جی اتے ہور مہرباناں صدقہ مینوں کم مِلیا سی، سبھ نوں میری وجہ توں نموشی جھلنی پئی۔ کئی پرڈیوسراں  دا بھاری نُقصان وی ہویا،  جیہناں  نوں فیر توں فِلم ری شوٹ کرنی پئی۔ میری مجبوری اُتے اِک غیر ذمہ دار اتے نیش دی موہر ایویں لگ گئی۔ میری ہوم پروڈکشن وی کِسے کُھوہ کھاتے وِچ  پے گئی۔ سمجھو پچھلے دساں سالاں دی کرڑی محنت ایویں کھُر گئی۔ ہُن میں مُڑ بمبئی جان جوگا وی نہ رہیا۔ جانوں ہر پاسیوں نموشی ہی نموشی۔ مینوں  مُونہہ  چِڑا رہی ہووے۔

جاری ہے۔۔۔۔۔